Definicja Omerta i przykład kodeksu milczenia

Słowo „omertà” pochodzi z języka sycylijskiego, pochodzi od łacińskiego słowa „humerus” oznaczającego ramię. Służy do wskazania pojęcia „męskości” i „odwagi”. W kulturze sycylijskiej nabrało to konotacji z „milczeniem” i „odmową współpracy z władzami”, zwłaszcza jeśli chodzi o przestępczość zorganizowaną. Termin omertà jest używany do opisania kodeksu milczenia i odmowy współpracy z władzami, który jest często kojarzony ze zorganizowanymi grupami przestępczymi, zwłaszcza mafią we Włoszech i na Sycylii.

W kontekście przestępczości zorganizowanej omertà to kodeks postępowania, który zachęca członków do zachowania milczenia i nieprzekazywania informacji lub pomocy organom ścigania. Pomaga to chronić organizację przestępczą i jej członków przed ściganiem oraz podtrzymywać poczucie lojalności wśród członków. Kodeks omertà ma na celu ochronę przestępców przed ściganiem oraz utrzymanie kultury strachu i zastraszania w zorganizowanych grupach przestępczych. Jest używany jako potężne narzędzie do utrzymania władzy i kontroli nad ich terytoriami i działaniami.

Początki Omerta jako kodu zachowań w ramach przestępczości zorganizowanej sięgają początków mafii sycylijskiej, gdzie była wykorzystywana jako środek ochrony organizacji i jej członków przed organami ścigania. Koncepcja omerta rozprzestrzeniła się na inne zorganizowane grupy przestępcze we Włoszech i ostatecznie na inne części świata, w tym Stany Zjednoczone, gdzie jest kojarzona z amerykańską mafią.

Termin „omertà” stał się terminem dobrze znanym nie tylko w przestępczym półświatku, ale także w kulturze popularnej, gdzie był przedstawiany w różnych książkach, filmach i programach telewizyjnych w celu zobrazowania życia przestępczego.

Co to jest kod Omerta jako przykład?

Przykładem omertà w praktyce może być odmowa członka zorganizowanej grupy przestępczej udzielenia informacji lub złożenia zeznań przeciwko innym członkom grupy, nawet w obliczu konsekwencji prawnych. Na przykład członek grupy mafijnej przesłuchiwany przez policję w sprawie przestępstwa popełnionego przez innego członka grupy nie udziela żadnych informacji na temat przestępstwa ani osoby, która je popełniła, aby chronić grupę i jednostkę.

Innym przykładem omertà byłaby odmowa zeznań w sądzie przeciwko innym członkom grupy przez członka organizacji przestępczej, nawet w obliczu konsekwencji prawnych, takich jak krzywoprzysięstwo. Może się to zdarzyć, nawet jeśli członek ma wiedzę o przestępstwie popełnionym przez innych członków, nie udostępniliby oni żadnych informacji władzom w celu ochrony grupy i jej członków.

W obu przypadkach osoba przestrzegałaby kodeksu omerta, odmawiając udzielenia informacji lub pomocy organom ścigania w celu ochrony organizacji przestępczej i jej członków.

Dlaczego Omerta jest tak popularna?

Omerta jest popularną koncepcją w przestępczości zorganizowanej, ponieważ pełni kilka ważnych funkcji dla organizacji przestępczych. Jeden z głównych powodów, dla których Omerta jest tak popularna polega na tym, że pomaga chronić organizację przestępczą i jej członków przed ściganiem. Utrzymując kodeks milczenia i odmowy współpracy z władzami, członkowie organizacji są mniej narażeni na złapanie lub zdradę. Pomaga to zachować tajemnicę i władzę organizacji.

Innym powodem, dla którego Omerta jest popularna, jest to, że tworzy poczucie lojalności wśród członków organizacji. Przestrzegając kodeksu Omertà, członkowie demonstrują swoje zaangażowanie na rzecz organizacji i chęć jej ochrony za wszelką cenę. Pomaga to zachować spójność organizacji i zapewnić, że członkowie nie będą się wzajemnie zdradzać.

Stowarzyszenia przestępcze, takie jak Camorra, importowały omertę do Stanów Zjednoczonych, udaremniając wczesne próby penetracji włoskiej przestępczości zorganizowanej.

Ponadto Omerta jest popularna, ponieważ stała się zjawiskiem kulturowym kojarzonym z przestępczością zorganizowaną. To kulturowe powiązanie z przestępczością zorganizowaną sprawiło, że jest to atrakcyjna koncepcja dla tych, którzy chcą być kojarzeni z półświatkiem przestępczym.

Wreszcie, jest również używany jako sposób na sprawowanie kontroli i władzy nad terytorium, na przykład użycie Omertà na Sycylii przez mafię jest sposobem na utrzymanie władzy w regionie i uniemożliwienie innym kwestionowania ich kontroli.

Było kilka znanych osób, które złamały kod omerta i dostarczyły informacji lub pomocy organom ścigania w walce z przestępczością zorganizowaną.

Jednym z przykładów jest Joe Valachi, wysokiej rangi członek amerykańskiej mafii, który jako pierwszy publicznie potwierdził istnienie Cosa Nostra i zeznawał przeciwko niej w 1963 roku. Jego zeznania dostarczyły cennych informacji na temat wewnętrznego funkcjonowania amerykańskiej mafii, które pomogły organom ścigania w walce z przestępczością zorganizowaną.

Historyczna zdrada rodziny Genovese dokonana przez Joego Valachiego

Innym przykładem jest Tommaso Buscetta, wysoki rangą członek mafii sycylijskiej, który złamał omertę na początku lat 80. i stał się jednym z pierwszych mafiosów wysokiego szczebla, którzy współpracowali z włoskimi i amerykańskimi organami ścigania. Jego zeznania dostarczyły szczegółowych informacji o wewnętrznych działaniach mafii sycylijskiej i pomogły skazać setki mafiosów.

Innym przykładem jest Salvatore „Sammy the Bull” Gravano, wysokiej rangi członek rodziny mafijnej Gambino, który złamał omertę i został świadkiem rządowym w 1991 roku. Jego zeznania pomogły skazać jego byłego szefa, Johna Gottiego, i kilku innych wysoko postawionych Ranking członków rodziny przestępczej Gambino.

Osoby te złamały kodeks omertà, ryzykując życie swoje i swoich rodzin, aby udzielać informacji i pomagać organom ścigania w walce z przestępczością zorganizowaną.

Kodeks milczenia Franka Costello i Omerty

Frank Costello, główny gangster amerykańskiego syndykatu, bliski współpracownik Luciano na szczęście, znany ze swojego wpływu na polityków.

Przykładem kodu omerta w działaniu jest przypadek Vincenta Gigante. Na rozkaz Vito Genovese Gigante próbował zaatakować Franka Costello, ale próba się nie powiodła. Kiedy sprawa trafiła do sądu, Costello nie zidentyfikował Gigante jako zabójcy, zamiast tego powiedział, że nie może zidentyfikować napastnika. Oznaczało to, że Costello trzymał się kodeksu i uchronił Gigante przed długim wyrokiem więzienia, unikając jednocześnie złamania kodu i konsekwencji, do jakich mogłoby to doprowadzić. Gigante podziękował nawet Costello po opuszczeniu sali sądowej za to, że go nie zidentyfikował.